NORAC vs SAMSON

Wim Vandeleene, dichter en roerganger bij ‘Vrijhaven voor poëzie’ ROER, vroeg me naar een lievelingsgedicht. Een moeilijke vraag, zo bleek. Ik heb namelijk geen favoriet gedicht. Ik ben ook niet de man die uit de losse pols verzen reciteert van poëzie die me is bijgebleven. En dus gleden mijn ogen over de ruggen van bundels in onze boekenkast om dan uiteindelijk - na enkele dagen(!) wikken en wegen - te kiezen voor Carl Norac.

 Ik heb een prozagedicht gekozen uit Métropolitaines (2003), vertaald door Hilde Keteleer in de bloemlezing Beeldenraper (2021). Waarom? Dat lees je hier.

Carl Norac, vertaald door Hilde Keteleer in de bloemlezing Beeldenraper (2021).

Ik mocht ook een weerwoord schrijven. Dat lees je hieronder en op roer.

Vorige
Vorige

512 dagen freelancen

Volgende
Volgende

In gesprek met dichter Frederik Bosmans